Hans Kammler: ο Στρατηγός των Ναζί με τις Δύο Ζωές

Γράφει η Σύλια Σκάρα

Ο Hans Kammler, γεννημένος το 1901 στην επικράτεια της Γερμανικής Αυτοκρατορίας, υπήρξε ένας από τους πιο στενούς συνεργάτες του Αδόλφου Χίτλερ, διαδραματίζοντας καταλυτικό ρόλο στο Ολοκαύτωμα και στο μυστικό πρόγραμμα οπλικών συστημάτων των Ναζί. Ωστόσο, παρά την ταραχώδη ζωή του ως αξιωματικός των SS, ιδιαίτερο ενδιαφέρον εμφανίζει ο θάνατός του: μια πραγματική ή μια σκηνοθετημένη αυτοκτονία;

Με σπουδές πολιτικού μηχανικού και κάτοχος διδακτορικού διπλώματος στο ίδιο αντικείμενο, ο Hans Kammler το 1931 εντάσσεται στο Εθνικοσοσιαλιστικό Γερμανικό Εργατικό Κόμμα και το 1941 γίνεται μέλος στο παραστρατιωτικό σκέλος του Ναζιστικού Κόμματος, στη Waffen-SS. Πλήρως αφοσιωμένος στην ναζιστική ιδεολογία και στους στόχους του Hitler, ο Kammler επιδίωκε να διαθέσει στους Ναζί κάθε μορφή νέας τεχνολογίας, προκειμένου να κυριαρχήσει η Αρία Φυλή· σύμφωνα, μάλιστα, με τον ιστορικό M.T.Allen, ‘‘η τεχνολογική γνώση και ο ακραίος ναζιστικός φανατισμός συνυπήρχαν στον ίδιο άνθρωπο (σσ. στον Kammler)’’. Με την πάροδο του χρόνου, ο Kammler αναρριχήθηκε στην ιεραρχία των Ναζί και κατάφερε να είναι ο τελευταίος αξιωματικός των Ναζί που του απονεμήθηκε ο βαθμός του SS-Obergruppenführer, ο οποίος ήταν ο υψηλότερος βαθμός πριν τον Führer, δηλαδή τον Αδόλφο Χίτλερ.

Ο Kammler, με την ιδιότητα του αρχιτέκτονα, υπήρξε υπεύθυνος για την κατασκευή των στρατοπέδων συγκέντρωσης στα οποία εκτελέστηκαν εκατομμύρια ανθρώπων, γεγονός που δικαιολογεί τον χαρακτηρισμό του ως ‘‘τεχνοκράτη του θανάτου’’, ενώ ήταν και ο άνθρωπος που εγκατέστησε τα αποτεφρωτήρια στο Auschwitz-Birkenau, στα οποία αποτεφρώνονταν κάθε μήνα περίπου 120.000 θύματα των Ναζί.  

Ανεκτίμητης αξίας ήταν η συμβολή του Kammler και στον τομέα των πυραυλικών και πυρηνικών τεχνολογιών. Τον Αύγουστο του 1943, μετά τον βομβαρδισμό της γερμανικής στρατιωτικής βάσης του Peenemȕnde από τη Βασιλική Πολεμική Αεροπορία (RAF) του Ηνωμένου Βασιλείου, ο Χίτλερ αποφάσισε τη μεταφορά του προγράμματος κατασκευής των πυραύλων V2 -τους οποίους ο Kammler ήθελε να εξοπλίσει με δηλητηριώδη αέρια, ραδιενεργές ουσίες και πυρηνικές κεφαλές- σε υπόγειες εγκαταστάσεις και όρισε υπεύθυνο τον Kammler, ο οποίος χρησιμοποίησε χιλιάδες αιχμαλώτους, προκειμένου τα σχέδιά του να προχωρήσουν με ταχύτητα. Στις 31 Ιανουαρίου 1945: ο Kammler αναλαμβάνει τον πλήρη έλεγχο του πυραυλικού προγράμματος των Ναζί και, όπως αναφέρει ο Υπουργός Προπαγάνδας Joseph Goebbels, ‘‘φέρει μεγάλη ευθύνη για τη μεταρρύθμιση της Luftwaffe’’ (Πολεμική Αεροπορία).

Ωστόσο, παρά το γεγονός ότι ο Κammler ήταν ο επικεφαλής του προγράμματος μυστικού οπλισμού του Hitler,  μόνο κατά τις τελευταίες φάσεις του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου οι Συμμαχικές Δυνάμεις άρχισαν να συνειδητοποιούν την ουσιώδη θέση του ‘‘τεχνοκράτη του θανάτου’’ στην ιεραρχική δομή του Τρίτου Ράιχ. Έτσι, τον Φεβρουάριο του 1945 το όνομα του Kammler εμφανίζεται σε μία λίστα της Special Operations Executive (βρετανική ειδική μυστική παραστρατιωτική υπηρεσία), που περιελάμβανε τα ονόματα άλλων εννέα υψηλόβαθμων αξιωματικών των SS, ως στόχος δολοφονίας. Όμως, ο Kammler καταφέρνει να διαφύγει στη Βαυαρία απ’ όπου και διατάζει την φυγάδευση περίπου 500 επιστημόνων πυραυλικής, τους οποίους πιθανότατα σχεδίαζε να αξιοποιήσει ως διαπραγματευτικό μέσο κατά τη διάρκεια των συνομιλιών για την κατάπαυση του πυρός. Και κάπου εδώ ξεκινά το πιο ενδιαφέρον κομμάτι της ζωής του Hans Kammler: ο θάνατος και η… ανάστασή του.

9 Μαΐου 1945: η επίσημη ημερομηνία θανάτου του ‘‘τεχνοκράτη του θανάτου’’, ο οποίος σύμφωνα με απόφαση γερμανικού δικαστηρίου είχε αυτοκτονήσει με υδροκυάνιο όπως και πολλοί άλλοι αξιωματικοί των Ναζί, συμπεριλαμβανομένου του Hitler. Όμως, το πτώμα του δεν βρέθηκε ποτέ, όπως και κανένα άλλο προσωπικό του αντικείμενο.

30 Μαΐου 1945: ο Συνταγματάρχης L.K.Pepple υπογράφει μια λίστα με 34 ονόματα αξιωματικών των SS, οι οποίοι είχαν ‘‘εξειδικευμένες γνώσεις στα πεδία της αεροναυπηγικής και της ανάπτυξης πυραυλικών συστημάτων’’ και γι’ αυτόν τον λόγο ‘‘βρίσκονταν υπό αμερικανική κράτηση με σκοπό να ανακριθούν από τις αρμόδιες αρχές’’· στην 18^η θέση της λίστας σημειωνόταν το όνομα του Hans Kammler.

2 Νοεμβρίου 1945: o Υποστράτηγος George McDonald μετά από διαταγή του Αρχηγού της Υπηρεσίας Πληροφοριών της Αμερικανικής Πολεμικής Αεροπορίας, ζητά από τον Ταγματάρχη E. Englander να κάνει τις απαραίτητες προετοιμασίες, ώστε να ανακρίνει ο ίδιος τον Kammler, ως στρατηγό του Hitler και υπεύθυνο για την ανάπτυξη όπλων μαζικής καταστροφής των Ναζί.

2014: για πρώτη φορά δημοσιεύονται αποχαρακτηρισμένα έγγραφα της Υπηρεσίας Αντικατασκοπίας των ΗΠΑ, και συγκεκριμένα μία αναφορά του ειδικού ερευνητή O. Packe από το 1949 που εργαζόταν στο Γραφείο Αποναζιστικοποίησης της Έσσης, από τα οποία αποδεικνύεται η σύλληψη του Kammler από Αμερικανούς στρατιώτες τον Μάιο του 1945. Επιπλέον, το φως της δημοσιότητας είδε μία ακόμη αναφορά της Αμερικανικής Αντικατασκοπίας από τον Απρίλιο του 1946, στην οποία περιλαμβάνεται το όνομα του Kammler ως ένας από τους αξιωματικούς των SS που είναι ζωτικής σημασίας για τους Αμερικανούς. Τέλος, το 1997 ο D.W.Richardson, ειδικός πράκτορας της OSS, της υπηρεσίας κατασκοπίας των ΗΠΑ κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, αποκάλυψε λίγο πριν τον θάνατό του πως ο ίδιος έφερε τον Kammler στις ΗΠΑ.  

Σε ποια τοποθεσία κρατούνταν ο Kammler, τι πληροφορίες αποκάλυψε στους Αμερικανούς και ποιο ήταν το τέλος της ζωής του παραμένουν και θα συνεχίσουν να παραμένουν άγνωστα λόγω των απόρρητων εγγράφων των ΗΠΑ τα οποία, σχεδόν 80 χρόνια μετά, δεν έχουν αποχαρακτηρισθεί. Το μόνο βέβαιο είναι πως οι ΗΠΑ δεν τον αιχμαλώτισαν, προκειμένου απλώς να τους παρέχει τις πολύτιμες γνώσεις του όσον αφορά τα πυραυλικά και πυρηνικά προγράμματα των Ναζί· την πλειοψηφία αυτών των πληροφοριών την κατείχαν ήδη οι Αμερικανοί. Πραγματικός στόχος των ΗΠΑ ήταν να μην διαρρεύσουν αυτές οι ευαίσθητες πληροφορίες στο αντίπαλο δέος, στη Σοβιετική Ένωση.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

• Air Force (n.d.). MAJOR GENERAL GEORGE C. MCDONALD. [online]. Διαθέσιμο σε: https://www.af.mil/About-Us/Biographies/Display/Article/106278/major-general-george-c-mcdonald/
• Allen, Μ. (2002). The Business of Genocide: The SS, Slave Labor, and the Concentration Camps. London and Chapel Hill: The University of North Carolina Press. ISBN 978-0-80782-677-5.
• Dȍbert, F. & Karlsch, R. (2019). ‘Hitler’s Last Hope, in American Hands’, The Cold War International History Project, Woodrow Wilson International Center for Scholars. [online]. Διαθέσιμο σε: https://www.wilsoncenter.org/publication/hans-kammler-hitlers-last-hope-american-hands
• Staff, T. (2014). ‘Nazis’ vast, secret WMD facility uncovered in Austria’, The Times Of Israel, 29 December [online]. Διαθέσιμο σε: https://www.timesofisrael.com/nazis-vast-secret-wmd-facility-uncovered-in-austria/