Στις 25 Μαρτίου γιορτάσαμε τα εξήντα χρόνια απο τη στιγμή που ιδρύθηκε η ΕΟΚ και οι λαοί της Ευρώπης ξεκίνησαν μια στενότερη ενοποιητική διαδικασία. Εξήντα χρόνια μετά και για πρώτη φορά ένα κράτος μέλος αποφασίζει να αποχωρήσει. Με την επιστολή της Πρωθυπουργού του Ηνωμένου Βασιλείου (ΗΒ) Theresa May στις 29 του Μάρτη ξεκίνησε και επίσημα πλέον η διαδικασία αποχώρησης της χώρας απο την ΕΕ και όπως είναι φυσικό όλοι παρακολουθούμε με ενδιαφέρον αυτό το πρωτόγνωρο γεγονός.
Το χρονικό περιθώριο των διαπραγματεύσεων ορίζεται στα δύο έτη, δηλαδή μέχρι τις 29 Μαρτίου 2019 το ΗΒ θα πρέπει να έχει αποχωρήσει απο την ΕΕ. Ωστόσο το διάστημα αυτό φαντάζει εξαιρετικά στενό για τον όγκο των θεμάτων που θα πρέπει να επιλυθούν. Το κύριο ζητούμενο όμως είναι η σωστή διαχείρηση της κρίσης και η ελαχιστοποίηση της «ζημιάς», γιατί επι της ουσίας περί αυτού πρόκειται καθώς σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό ζημιωμένες είναι και οι δύο πλευρές.
Η ΕΕ ήδη έκανε την κίνηση της και στις αρχές του προηγούμενου μήνα ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Jean-Claude Juncker, αντιλαμβανόμενος τις προκλήσεις και το κομβικό σημείο στο οποίο βρισκόμαστε, παρουσίασε στα πλαίσια της Λευκής Βίβλου για το μέλλον της Ευρώπης τα πέντε επικρατέστερα σενάρια για το πως θα προχωρήσουμε και πως θα μετατρέψουμε τις προκλήσεις σε ευκαιρίες για μια καλύτερη Ευρώπη. Η Λευκή Βίβλος σηματοδοτεί την έναρξη μιας δημόσιας διαβούλευσης στα κράτη μέλη που θα οδηγήσει σε λήψη κατάλληλων μέτρων που θα δώσουν νέα πνοή στο Ευρωπαϊκό όραμα όταν αυτή η διαδικασία ολοκληρωθεί. Οι κυβερνήσεις των κρατών μελών καλούνται να τοποθετηθούν επι των θεμάτων που θα τεθούν απο την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, να παρουσιάσουν τους προβληματισμούς τους και να προτείνουν ιδέες και εναλλακτικές επιλογές.
Απο την άλλη πλευρά το ΗΒ παλεύει να βρει μια γραμμή πλεύσης. Αρχικά το όραμα των υποστηρικτών του Brexit φαίνεται να χάνει την ουσία του. Κύριο επιχείρημα της εξόδου ήταν ο έλεγχος των συνόρων και η μείωση του μεγάλου όγκου των μεταναστών. Όμως η Πρωθυπουργος Theresa May δήλωσε πρόσφατα πως θα χρειαστεί μια μεταβατική περίοδος μετα τη συμφωνία μέχρι οι κυβερνήσεις αλλά και οι επιχειρήσεις που απασχολούν Ευρωπαίους πολίτες να μπορέσουν να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα. Οπότε καταλαβαίνουμε ότι δεν είναι πρακτικά εύκολο να απομακρινθούν άνθρωποι που στηρίζουν τη βρετανική οικονομία, έστω και αν δεν είναι ζωτικής σημασίας.
Επιπλέον, το Νησί φαίνεται να βρίσκεται σε δυσμενή θέση καθώς τα προβλήματα φάνηκαν απο τις πρώτες κιόλας μέρες. Το πρώτο και κύριο η σχέση του ΗΒ με τα άλλα κράτη μέλη μετά την αποχώρηση. Η πρωθυπουργός Theresa May έκανε σαφές το αιτημά της παράλληλα με τις συζητήσεις για την αποχώρηση να ξεκινήσουν και οι συζητήσεις για τη μελλοντική εμπορική σχέση της Βρετανίας με τις άλλες χώρες. Εξίσου σαφής όμως ήταν και η απάντηση απο την απέναντι πλευρά. Ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Donald Tusk ξεκαθάρισε πως κάτι τέτοιο δεν θα ήταν εφικτό.
Ένα δεύτερο σημείο τριβής αποτέλεσαν και οι δηλώσεις στελεχών της βρετανικής κυβέρνησης πως το ΗΒ θα μπορούσε να στερήσει πληροφορίες στον τομέα της ασφάλειας αν η συμφωνία δεν είναι ικανοποιητική. Είναι γνωστό πως το ΗΒ συνεισφέρει στην διατήρηση της ασφάλειας στην ΕΕ όμως δεν είναι πλέον σε τόσο ισχυρή θέση ώστε να μπορεί να επιβάλλει τη θεληση του. Εαν λοιπόν η Βρετανία σταματήσει να μοιράζεται τις πληροφορίες της το ίδιο θα πράξει και η ΕΕ.
Το ΗΒ προτείνει τους όρους του άλλα συναντάει κάθε φορά την απόρριψη των Ευρωπαίων πολιτικών. Η Πρωθυπουργός παλεύει να διατηρήσει το άλλοτε ισχυρό όνομα και το γόητρο της χώρας της στη διε
θνή σκηνή αλλά χάνει συνεχώς φορτία ισχύος με τα διαχειριστικά και επικοινωνικά λάθη που γίνονται. Η συμφωνία της εξόδου προβλέπεται επώδυνη και ίσως έτσι θα πρέπει να είναι για να αντιληφθούν αρχικά οι ίδιοι οι βρετανοί τι έχασαν και απο την άλλη να παραδειγματιστούν και να εκτιμήσουν το ευρωπαϊκό κεκτημένο τα άλλα κράτη μέλη.
θνή σκηνή αλλά χάνει συνεχώς φορτία ισχύος με τα διαχειριστικά και επικοινωνικά λάθη που γίνονται. Η συμφωνία της εξόδου προβλέπεται επώδυνη και ίσως έτσι θα πρέπει να είναι για να αντιληφθούν αρχικά οι ίδιοι οι βρετανοί τι έχασαν και απο την άλλη να παραδειγματιστούν και να εκτιμήσουν το ευρωπαϊκό κεκτημένο τα άλλα κράτη μέλη.