Προσφάτως τις γερμανοτουρκικές σχέσεις ήρθε να κλονίσει η απόφαση της Κάτω Βουλής της Γερμανίας να υπερψηφίσει την αναγνώριση της γενοκτονίας των Αρμένιων. Η εξέλιξη αυτή έφερε ποίκιλες και επιθετικές αντιδράσεις από την τουρκική πλευρά η οποία προέβη σε δηλώσεις που από πολλά ειδησεογραφικά δελτία χαρακτηρίστηκαν ως τουρκικό παραλήρημα. Είναι γνωστό πως στον 20ο αιώνα η Οθωμανική Αυτοκρατορία διέπραξε σοβαρά εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και έχει επισήμως κατηγορηθεί για την γενοκτονία των Ποντίων, των Αρμένιων και για πολλούς διωγμούς χριστιανών και Ελλήνων όπως το 1922 στη Μικρά Ασία.

Συνοπτικά η γενοκτονία των Αρμένιων μπορεί να κωδικοποιηθεί σε αριθμούς. 1.500.000 ψυχές που σφαγιάστηκαν, 1895-1896 η περίοδος της σφαγής, 1915 το έτος της συστηματικής εξόντωσης και 24/4 η Ημέρα Μνήμης. Η έξαρση των εθνικιστικών φρονήματων και αποσχιστικών τάσεων στην επικράτεια αναμεσά στη Ρωσία και την Οθωμανική Αυτοκρατορία ήταν το σπίρτο που άναψε τη φωτιά στον Αβδουλ Χαμίτ Β’ που ήταν ο υπεύθυνος αυτής της επικράτειας να αφανίσει περί τους 300.000 Αρμένιους στην ιστορική σφαγή στο Σασουν το 1894 μαζί με τις μαζικές διώξεις το 1895-6.

Εν ετει 1915, εν μέσω του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, τελέστηκε η συστηματική εξόντωση των Αρμένιων όταν ο τσάρος και ο σουλτάνος βρέθηκαν σε αντίπαλα στρατόπεδα. Το σχέδιο του Υπουργού Εσωτερικών, Ταλαατ  Πασά, μπήκε σε εφαρμογή στις 24 Απριλίου του 1915, με τη σύλληψη 250 επιφανών Αρμενίων στην Κωνσταντινούπολη, οι οποίοι εκτελέστηκαν το ίδιο βράδυ. Αμέσως μετά άρχισαν ομαδικές σφαγές του αρμενικού λαού στην Ανατολική Μικρά Ασία. Χαρακτηριστικό είναι το τηλεγράφημα του Ταλαατ στις 28 Απριλίου 1915 προς τους νομάρχες των περιοχών αυτών: «Αποφασίσθηκε να τεθεί τέρμα στο ζήτημα των Αρμενίων με εκτόπισίν τους στις ερήμους και την εξόντωση αυτού του ξενικού στοιχείου» τηλεγράφημα που αποτέλεσε την ακροτελεύτιο στιγμή της γενοκτονίας 1.500.000 Αρμένιων έως το 1918.

Η Τουρκία ως διάδοχο κράτος δεν αποδέχεται το κατηγορώ περί γενοκτονίας και αντιπαρέρχεται λέγοντας ότι η επιχείρηση ήταν σχέδιο καταστολής των Αρμένιων και όχι γενοκτονία. Εμμέσως πλην σαφώς η αναγνώριση της γενοκτονίας Αρμένιων κατατάσσει τους Τούρκους σε δυσμενή διεθνή θέση αφού διεθνώς αποκτούν τον τίτλο των δολοφονών πολλών χιλιάδων έως εκατομμυρίων ψυχών στην έξαρση του κεμαλισμού και του Νεοτουρκικού Κινήματος.

Το έτος 2015 αποτελεί σημαντική χρονική στιγμή στο μαραθώνιο της αναγνώρισης της γενοκτονίας σε πολλές πλευρές του διεθνούς συστήματος και της διεθνούς κοινότητος. Μέχρι το 2015, 25 χώρες έχουν αναγνωρίσει τη Γενοκτονία των Αρμενίων (Αργεντινή, Βέλγιο, Καναδάς, Χιλή, Κύπρος, Ελλάδα, Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Λιθουανία, Λίβανος, Ολλανδία, Πολωνία, Ρωσία, Σλοβακία, Σουηδία, Ελβετία, Ουρουγουάη, Βατικανό, Βενεζουέλα, Αρμενία, Αυστρία, Βολιβία, Τσεχία, Συρία) και διεθνείς οργανισμοί, όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση (Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο) ,το Συμβούλιο της Ευρώπης και η Κοινή Αγορά του Νότου (Mercosur). Τη Γενοκτονία των Αρμενίων έχουν αναγνωρίσει, επίσης, οι 43 από τις 50 πολιτείες των ΗΠΑ, τέσσερις περιοχές της Ισπανίας (Βασκωνία, Καταλονία, Βαλεαρίδες Νήσοι, Ναβάρα), η Σκωτία, η Ουαλία και η Βόρειος Ιρλανδία από τη Μεγάλη Βρετανία και δύο περιοχές της Αυστραλίας (Νέα Νότιος Ουαλία και Νότια Αυστραλία).

Μολονότι η Γερμάνια διατηρούσε μια διπλωματική σιωπή για την αναγνώριση εν ετει 2015 οι αντιδράσεις πολλών βουλευτών στη Μπουντεσταγκ έφερε στην επιφάνεια το φλέγον αυτό ζήτημα οπού προέκυψε αίτημα κυρίως από τη σοσιαλδημοκρατική γερμανική πτέρυγα για την ψήφιση της αναγνώρισης . Παραδόξως στην υπερψήφιση της αναγνώρισης συμμετείχαν 11 βουλευτές τουρκικής καταγωγής στο Γερμανικό Κοινοβούλιο. Στο γεγονός αυτό ο Ρετζεπ Ταγιπ Ερντογαν  σε παραλήρημα ζήτησε γονιδιακή εξέταση (DNA) για την πιστοποίηση της τουρκικής καταγωγής των συγκεκριμένων προσώπων οι οποίοι πλέον χαίρουν προστασίας από τη Γερμανική πλευρά για την προστασία της ζωής τους, όπως ο ηγέτης των Πράσινων της Γερμανίας Τζετ Εζντεμιρ ο οποίος δέχεται απειλές κατά της ζωής του, καθώς επίσης σε αντεπίθεση προς τη Γερμάνια την προκάλεσε με την αναφορά του στη περίοδο του Ολοκαυτώματος. Σημειωτέον ο Αδόλφος Χίτλερ είχε εμπνευστεί από τη περίοδο της γενοκτονίας των Αρμένιων σύμφωνα με ιστορικές πηγές. «Ποιος μιλάει σήμερα για τον αφανισμό των Αρμενίων;» διερωτήθηκε το 1939.

Στο ψήφισμα της Κάτω Βουλής της Γερμανικής Δημοκρατίας έρχεται να συνεισφέρει και η Γαλλία η οποία επισήμως ποινικοποίησε την άρνηση της γενοκτονίας με τροπολογία που εισήγαγε η Γαλλική Εθνοσυνέλευση και προβλέπει πρόστιμο 45.000 ευρώ και ποινή φυλάκισης ενός έτους στην όποια άρνηση για τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Επιπλέον στις Η.Π.Α. ο  Ρικ Σνάιντερ, κυβερνήτης του Μίσιγκαν, υπέγραψε την Τρίτη νόμο που υποχρεώνει τα δημόσια σχολεία να βάλουν στο εκπαιδευτικό πρόγραμμά τους τη διδασκαλία της Γενοκτονίας των Αρμενίων και το Ολοκαύτωμα των Εβραίων.Τέλος για πρώτη φορά φέτος ο Πάπας Φραγκίσκος χρησιμοποίησε τον ορό ‘’γενοκτονία’’ σε διάλογο που είχε με τον πρόεδρο της Αρμένιας πυροδωτώντας την τουρκική αντίδραση.

Εν ολίγοις αυτά τα γεγονότα αποτελούν ολοένα και περισσότερο ιστορική και ηθική δικαίωση των Αρμένιων οι οποίο σε κάθε ευκαιρία ευχαριστούν και αισθάνονται δικαιωμένοι για εκείνες τις ψυχές. Απέναντι στο τουρκικό παραλήρημα και τις σπασμωδικές κινήσεις να «χρυσώσουν το χάπι» οι Τούρκοι ήρθαν αντιμέτωποι με την ιστορική τους ευθύνη και βρέθηκαν εκτεθειμένοι μπροστά στην ιστορική δικαίωση
εκατομμυρίων ψυχών που έπεσαν θύματα του ακραιφνούς νεοτουρκικού εθνικισμού γεγονός που τοποθέτησε ακόμα μια μελανή στιγμή στην ιστορία του Χριστιανισμού.

Διεθνώς η 24η Απριλίου εχεί τιμηθεί ως Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Αρμενίων!