γράφει η Χριστίνα-Βασιλική Χατζηιωάννου
Στρατός σημαίνει : «να έχουμε τη δυνατότητα να μετατοπιζόμαστε από μάχες τριβής σε μάχες γνώσης, όπου μπορούμε να σκεφτόμαστε, άμεσα, και να δρούμε σε ταχύτητες που ο εχθρός δεν μπορεί να αντιμετωπίσει για να επιτύχουμε στο τέλος μια τέλεια αρμονία έντονης βίας». Ο στόχος είναι ο συνδυασμός των δυνάμεων ξηράς, θάλασσας, αέρα, του διαστήματος και του κυβερνοχώρου σε μια απρόσκοπτη λειτουργία πολλαπλών τομέων, προσβάλλοντας τον εχθρό από όλες τις πλευρές ταυτόχρονα μέχρι να κατακλυστεί.
Το βραχυπρόθεσμο κομμάτι του στόχου είναι η κατάρτιση. Η ιδέα είναι να αποτυπώσουν οι στρατιώτες τα μαθήματα προσομοιωμένων ηττών στις αναμνήσεις τους τόσο καλά, ώστε να μπορέσουν να πετύχουν τη νίκη σε πραγματικό πόλεμο. Ο στόχος είναι να αυξήθει σκόπιμα το άγχος για την επίδοση, έτσι ώστε η πρώτη μάχη να αντιμετωπιστεί στην εκπαίδευση και όχι στο πραγματικό πεδίο μαχών. Είναι δύσκολο, αλλά ο σκοπός του είναι να  κρατήσει όλους τους στρατιώτες τόσο ζωντανούς όσο και αποτελεσματικούς σε ένα μελλοντικό πεδίο μάχης ενάντια σε έναν πολύ ικανό εχθρό.
Τι κάνει τα νέα πολεμικά “παιχνίδια” στα στρατόπεδα εκπαίδευσης δυσκολότερα αλλά και πιο ρεαλιστικά;
Πρόκειται για τις τεράστιες αποστάσεις , τις ώρες εγερτήριου, τις συχνές εναλλαγές των διαταγών, τα εμπόδια που ξεπεράστηκαν, τις ζωντανές ¨μάχες¨ που διεξήχθησαν, την αυξημένη ικανότητα των αντίπαλων δυνάμεων, των τρομοκρατικών επιθέσεων των αντίπαλων δυνάμεων, αλλά ταυτόχρονα πρόκειται και για την επίθεση βαλλιστικών πυραύλων, τη χρήση χημικών και βιολογικών όπλων και το αμείλικτο εχθρικό επιθετικό πεζικό με τη συνδυασμένη επίθεση όπλων – όλα αυτά και πολλά άλλα επισημαίνουν την σκληρότητα μιας μελλοντικής μάχης . Αλλά ακριβώς όπως οι μελλοντικοί εχθροί θα επιτεθούν αμείλικτα με όλα τα διαθέσιμα μέσα, έτσι κάθε ¨παίκτης¨ στο διεθνές γίγνεσθαι πρέπει να  μπορεί να πολεμήσει με κάθε μέσο. Αυτή η προσέγγιση είναι οι λεγόμενες πλέον ¨επιχειρήσεις πολλαπλών τομέων¨. Η ιδέα είναι ότι όλες οι υπηρεσίες – ο στρατός, η Πολεμική Αεροπορία, το Πολεμικό Ναυτικό, οι Ναυτικοί – συντονίζουν τις επιθέσεις σε όλους τους τομείς – τη γη, τη θάλασσα, τον αέρα, το διάστημα και τον κυβερνοχώρο – για να βρουν το αδύναμο σημείο του εχθρού, οπουδήποτε βρίσκεται και να ρίξουν τις άμυνές του κατατροπώνοντας τον.
Ένας νέος τρόπος πολέμου
Ο νέος τρόπος πολέμου, οι ¨επιχειρήσεις πολλαπλών τομέων¨, πρέπει να προσαρμοστεί στην μοναδική πραγματικότητα της μελλοντικής μάχης σε πολύ πυκνοκατοικημένες αστικές περιοχές, με ταχέως αναπτυσσόμενη τεχνολογία, μαζί με τις όλο και πιο αμφισβητούμενες περιοχές του διαστήματος και του κυβερνοχώρου. Οι επιχειρήσεις αυτές σαν ιδέα έχουν μια ξεκάθαρη προέλευση βασιζόμενη στην ιδέα ότι οι συνεχώς εξελισσόμενες  τεχνολογίες θα αλλάξουν τον χαρακτήρα του πολέμου. Αναγνωρίζουν ότι ο τρόπος με τον οποίο οι στρατοί θα πολεμήσουν και θα κερδίσουν πολέμους θα αλλάξει. Αντικατοπτρίζουν επίσης την επιθυμία να αναπαραχθεί η επιτυχία μέσω της  υλοποίησης δυνατοτήτων σε όλο το φάσμα της διδασκαλίας, της οργάνωσης, της κατάρτισης, του υλικού, της ηγεσίας, του προσωπικού και του φάσματος των εγκαταστάσεων.   Οι ιδέες πρέπει να εξελιχθούν και να εξασφαλιστεί η ευθυγράμμιση με τη στρατηγική κατεύθυνση της επιχείρησης που εξυπηρετούν. Η Στρατηγική Εθνικής Άμυνας είναι αυτή που καθορίζει τις αποστολές, τα αναδυόμενα επιχειρησιακά περιβάλλοντα, τις τεχνολογικές εξελίξεις και τις αναμενόμενες εχθρικές και απειλητικές ικανότητες τιςοποίες το κάθε Υπουργείο Άμυνας προβλέπει για το άμεσο μέλλον και επιπλέον, παρέχει οδηγίες για το πώς πρέπει να εξελιχθεί η κοινή δύναμη για να ανταγωνιστούν, να αποτρέψουν και να κερδίσουν σε μελλοντικές ένοπλες συγκρούσεις. Ο κόσμος στον οποίο λειτουργούμε σήμερα δεν ορίζεται από τις μάχες, αλλά από τον επίμονο ανταγωνισμό που αναπτύσσεται με διαφορετικούς ρυθμούς μέσα και έξω από τις ένοπλες συγκρούσεις. Η νίκη στο πεδίο του ανταγωνισμού δεν επιτυγχάνεται με τη νίκη στις μάχες αλλά με την εκτέλεση ολοκληρωμένων λειτουργιών και εκστρατειών. Οι πράξεις είναι πιο εκτεταμένες, συγκεντρώνοντας ποικίλες τακτικές ενέργειες με κοινό σκοπό ή ενοποιημένα θέματα. Είναι ουσιαστικά η γέφυρα μεταξύ της τακτικής και της στρατηγικής. Εν ολίγοις, οι επιχειρήσεις πολλαπλών τομέων πραγματεύονται τη νίκη, κερδίζοντας στο πεδίο μάχης του αύριο, επιτυγχάνοντας ταυτόχρονα την συντριπτική κυριαρχία στο  πεδίο της μάχης και την επικράτηση και στους πέντε τομείς του πολέμου. Οι παράγοντες δύνανται να αδράξουν και να διατηρήσουν την πρωτοβουλία, να κερδίσουν πλεονεκτικές θέσεις και να αμυνθούν σε βάθος μέσω των συνδυασμένων ελιγμών των όπλων σε όλους τους τομείς και να λειτουργήσουν με ταχύτητες πολύ πιο γρήγορες από ό, τι μπορεί να διαχειριστεί και αντιμετωπίσει ο εχθρός. Στόχος είναι να διαταραχθεί και να αποσυντεθεί ο εχθρός καθιστώντας τον στρατό ικανό να εκμεταλλευτεί τα συστήματα πρόσβασης  ώστε να φέρουν τις εχθρικές δυνάμεις στο πεδίο σε επιχειρησιακή παράλυση.
Ο νέος πόλεμος και η τεχνολογία
Ενώ οι τεχνολογίες και η ένταση είναι καινούργιες, οι βασικές αρχές πίσω από αυτόν τον τρόπο πολέμου είναι αρχαίες. Η νίκη του εχθρού διανοητικά, φέρνοντας τον σε «παράλυση», αντί για την εξολόθρευση κάθε αντίπαλου στρατιώτη , χρονολογείται τουλάχιστον στον Σουν Τζου, ο οποίος προειδοποίησε ότι «όλος ο πόλεμος βασίζεται στην εξαπάτηση». Για παράδειγμα, το γερμανικό blitzkrieg του 1940 δεν πέτυχε μόνο χάρη στα άρματα μάχης, στα αεροπλάνα και στα ραδιόφωνα. Στην πραγματικότητα, οι Γάλλοι είχαν περισσότερα και μεγαλύτερα άρματα. Ο αποφασιστικός παράγοντας ήταν ότι οι Γερμανοί κινούνταν τόσο γρήγορα και άλλαζαν την κατεύθυνση τους τόσο εύστροφα ώστε το περίπλοκο γαλλικό σύστημα διοίκησης δεν μπόρεσε να συμβαδίσει, όπως ένας παίκτης σκακιού που μπορεί να κάνει μόνο μία κίνηση ενώ ο αντίπαλός του μπορεί να κάνει τρείς. Οι πόλεμοι κερδίζονται στην επίθεση. Ο επικρατέστερος φόβος είναι ότι τα έξυπνα και σύγχρονα όπλα θα σαρώνουν τις επιτιθέμενες δυνάμεις από τη γη, τη θάλασσα και τον ουρανό, όπως τα πυροβόλα σάρωσαν τα πεδία μάχης του Δυτικού Μετώπου στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Αυτή η νέα ιδέα ρεαλιστικών προσομοιώσεων πολέμου βρίσκεται στη διαδικασία ανάπτυξης  και συμπεριλαμβάνει εκτεταμένες δοκιμές σε πραγματικό χρόνο, οι οποίες διεξάγονται σε ολόκληρη την αμερικανική ήπειρο, την Ασία και την Ευρώπη.
Επίλογος  
Η αντιμετώπιση  των απειλών προϋποθέτει τον εκσυγχρονισμό του στρατού σε επίπεδο δόγματος, οργάνωσης, εκπαίδευσης και υλικού για την ταχεία νίκη των μελλοντικών αντιπάλων. Στόχος είναι η διδαχή από το παρελθόν και η μη επανάληψη λαθών όπως για παράδειγμα αυτό της εποχής του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου που στάλθηκε ένας στρατός στην μάχη το 1942 απροετοίμαστος για τις κακουχίες στο Kasserine Pass.
Πηγή

 Sydney J. Freedberg Jr., ‘A Perfect Harmony Of Intense Violence’: Army Chief Milley On Future War, Breaking Defense, Published on October 09, 2018 at 5:45 PM. Διαθέσιμο σε: https://breakingdefense.com/2018/10/a-perfect-harmony-of-intense-violence-army-chief-milley-on-future-war/