Loading...
Latest news
Διεθνής και Ευρωπαϊκή Πολιτική Επικαιρότητα

Οι στρατηγικές κινήσεις της Ρωσίας στην Ανατολική Μεσόγειο και ο ανταγωνισμός με την Δύση

Η Ρωσία αναμφισβήτητα αποτελεί έναν από τους κυριότερους δρώντες του διεθνούς συστήματος όντας μία εκ των μεγάλων δυνάμεων του 21ου αιώνα. Η ταυτότητα της εγείρει συνεχώς ερωτήματα για τον τρόπο με τον οποίο θα ελιχθεί στις πολύπλοκες διεθνείς σχέσεις. Πιο αναλυτικά η Ρωσία δεν αποτελεί ένα κράτος με ξεκάθαρη ταυτότητα. Είναι ένα ευρωπαϊκό κράτος, όμως σημαντικό μέρος της εδαφικής της επικράτειας ανήκει στην Ασία και παρά το γεγονός ότι ανήκει στην Ευρωπαϊκή ήπειρο οι σχέσεις της με την ΕΕ είναι ανταγωνιστικές και ψυχρές. H πτώση του Κομμουνισμού στην Ανατολική Ευρώπη το 1989 οδήγησε τα κράτη-δορυφόρους της ΕΣΣΔ να στραφούν στην Δύση και να αναπτύξουν στενές σχέσεις με τους Ευρωπαϊκούς θεσμούς. 
Έτσι οι πρώην πιστοί σύμμαχοι της Ρωσίας εξελίχθηκαν σε κράτη ουδέτερα με μηδενικό ενδιαφέρον για αναθέρμανση των σχέσεων με το ρωσικό κράτος. Ακόμα παρόλο που επίσημα ο Ψυχρός Πόλεμος έληξε την δεκαετία του 1980 με τις μεταρρυθμίσεις του Γκορμπατσώφ το κλίμα ανταγωνισμού μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσία είναι φανερό μέχρι τις μέρες μας. Δημιουργεί λοιπόν τεράστιο ενδιαφέρον να αναλύσει και παρακολουθήσει κανείς τις στρατηγικές κινήσει της Ρωσίας εφόσον αρέσκεται να ανταγωνίζεται και να δείχνει την υπεροχή της απέναντι στην Δύση, Ε.Ε και ΗΠΑ, παρόλο που η ίδια είναι ένα Ευρωπαϊκό κράτος. 
 Το μεγάλο λοιπόν αυτό κράτος προσπαθεί να ισορροπεί μεταξύ Ανατολής και Δύσης και να αναπτύσσει επαφές και διπλωματικές σχέσεις με τους ισχυρούς δρώντες του διεθνούς συστήματος .Επίσης αναμειγνύεται σε οποιοδήποτε φλέγον ζήτημα διπλωματικής ή στρατηγικής φύσεως προκύψει στην Ανατολική Ευρώπη, Μεσόγειο και Δυτική Ασία ώστε να δείχνει την υπεροχή της όντας ο περιφερειακός ηγεμόνας της περιοχής. Είναι αναπόφευκτο λοιπόν με βάση την παραπάνω προκείμενη η Ρωσία να έχει αναπτύξει σχέσεις με χώρες όπως η Ελλάδα και η Τουρκία όπου αποτελούν κράτη-“κλειδιά” για την πορεία ζητημάτων καίριας σημασίας που αφορούν τα συμφέροντα του Ρωσικού κράτους. 
Οι διπλωματικές κινήσεις της ωστόσο με τα κράτη αυτά την τελευταία περίοδο είναι ιδιαίτερα αψυχολόγητες. Οι Ρωσοτουρκικές σχέσεις δεν ήταν ποτέ ιδιαίτερα στενές κυρίως αν ανατρέξει κανείς στην ιστορία όμως ο κ.Πούτιν και κ.Ερντογάν φαίνεται να έχουν βρεί κοινό άξονα συμφερόντων. Πιο αναλυτικά η Ρωσία επιθυμεί να χρησιμοποιήσει την Τουρκία ως εταίρο με την κατασκευή του Turkish Stream για να προμηθεύσει την νοτιοανατολική Ευρώπη με φυσικό αέριο. Επίσης στον στρατιωτικό τομέα η πρόσφατη προθυμία του Ρωσικού κράτους να προμηθεύσει την Τουρκία με αντιαεροπορικά συστήματα s-400 έχει εγείρει πολλά ερωτήματα. Βέβαια η απαίτηση του Τούρκου προέδρου για από κοινού κατασκευή των στρατιωτικών συστημάτων έχει “παγώσει” την διαδικασία προμήθειας των s-400. Όσον αφορά την Ελληνική Δημοκρατία η πολιτισμική παράδοση και το κοινό Ορθόδοξο Δόγμα δημιουργούν στενούς δεσμούς μεταξύ των δύο κρατών. Σε επίπεδο ενεργειακό επίσης ο ρώσος πρέσβης Αλεξέεφ υποστηρίζει τις σχέσεις Ελλάδας-Ρωσίας ως παράδειγμα διακρατικής συνεργασίας. Ακόμα υποστηρίζει ότι η Ελλάδα μπορεί να βοηθήσει το ΝΑΤΟ ώστε να αποφύγει εσφαλμένες αντιλήψεις σχετικά με την Ρωσία. Αξιόλογη σημασία φαίνεται επίσης να έχει και το κράτος της Κύπρου στην Ανατολική Μεσόγειο για την Ρωσία. Η Κύπρος είναι η υπ’ αριθμόν ένα χώρα στις επενδύσεις στη Ρωσία και ο κύριος Οσάτσι έχει δηλώσει ότι περιμένει με μεγάλη ανυπομονησία την επίσκεψη του Κύπριου προέδρου Νίκου Αναστασιάδη στην Μόσχα. Η συγκεκριμένη επίσκεψη βρίθει ιδιαίτερης σημασίας καθώς θα επικυρωθούν συμφωνίες που αφορούν τα δύο κράτη και θα συζητηθούν ζητήματα καίριου ενδιαφέροντος όπως το Κυπριακό , οι Ρωσοτουρκικές σχέσεις και ο πόλεμος στην Συρία. 
Να επισημανθεί επίσης ότι ο Στάνισλαβ Οσάτσι υποστήριξε ότι οι Ρωσοκυπριακές σχέσεις δεν θα επηρεαστούν από την συμφωνία αγοράς των s-400 από την Τουρκία καθώς δεν σχετίζεται το θέμα με την Κυπριακή Νήσο και εξάλλου είναι μία συμ
φωνία που βρίσκεται στο επίπεδο διαβουλεύσεων. Διακρίνουμε λοιπόν μία έντονη κινητοποίηση της Ρωσίας στο πεδίο των στρατηγικών και διπλωματικών σχέσεων με τα κράτη της Νοτιοανατολικής Ευρώπης και Ανατολικής Μεσογείου γενικότερα. Το γεγονός αυτό μας υπενθυμίζει ότι το Ρωσικό κράτος επιθυμεί να ικανοποιεί τον τίτλο του ισχυρού δρώντα στην συγκεκριμένη περιφέρεια ,και όχι μόνο, καθώς οι στρατηγικές αυτες κινήσεις αναβαθμίζουν το κύρος της Ρωσιας έναντι των ΗΠΑ και της Δύσης. Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι οι νέες προοπτικές που εκτυλίσσονται στις σχέσεις Τουρκίας- Ρωσίας ταυτίζονται χρονικά με την έντονη κρίση που έχει αναπτυχθεί στις Τουρκοαμερικανικές σχέσεις , καθως στο πρόσφατο πραξικόποημα του 2016 εναντίον του Ερντογάν θεωρεί η Τουρκία ότι εμπλέκονται οι ΗΠΑ, ακόμα οι προοπτικές ένταξης της Τουρκίας στην Ε.Ε την χρονική αυτή περίοδο φαίνεται να είναι “παγωμένες”. 
Η Ρωσία μοιάζει να είναι ακόμα το αντίπαλο Δέος καθως τις περισσότερες φορές οποιαδήποτε χώρα αναπτύσσει εντονότερες σχέσεις με αυτήν προξενεί δυσχέρεια στις ΗΠΑ και την Ε.Ε. Παραδείγματα που επιβεβαιώνουν την παρπάνω προκείμενη είναι η εμπάθεια που δείχνουν οι Ευρωπαικοί θεσμοί στις στενές σχέσεις κρατών μελών όπως η Ελλάδα με την Ρωσία καθώς και η φιλορωσική κίνηση της Βόρεια Κορέας να αναγνωρίσει την προσάρτηση της Κριμαίας στην Ρωσία, καθώς ο Κιμ Γιονγκ Ουν κάθε άλλο παρά φιλικός δεν ειναι με τις ΗΠΑ διότι συνεχώς σε επίπεδο ρητορεία τουλάχιστον οι απειλές που εκτοξεύει είναι πολλές και ανυσηχητικές. ΠΗΓΕΣ http://www.tanea.gr/news/politics/article/5477781/rwsia-megalhs-shmasias-h-episkepsh-anastasiadh-sth-mosxa/ http://www.cnn.gr/news/kosmos/story/101402/o-kim-plisiazei-ton-poytin-anagnorizontas-tin-prosartisi-tis-krimaias-sti-rosia