του Αναστάση Ασημακόπουλου
Πολλά προβλήματα πλήττουν την Ευρώπη τα τελευταία χρόνια, ένα από τα οποία είναι και η μετανάστευση. Η μετανάστευση επηρεάζεται από ένα συγκερασμό οικονομικών, περιβαλλοντικών, πολιτικών και κοινωνικών παραγόντων, οι οποίοι οφείλονται είτε στη χώρα καταγωγής είτε στη χώρα προορισμού. Παρακάτω θα παρατεθούν κυρίως οι μετανάστες που εισήλθαν αλλά και αυτοί που εξήλθαν από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Σύμφωνα με την πιο πρόσφατη έρευνα της Eurostat ,μετανάστευσαν συνολικά 4,7 εκατομμύρια άτομα σε κάποιο από τα κράτη-μέλη της ΕΕ κατά ενώ μόνο 2,8 εκατομμύρια ήταν οι εξερχόμενοι μετανάστες. Περίπου τα 2,4 εκατομμύρια προέρχονταν από τρίτες χώρες, το 1,4 εκατομμύρια είχε ιθαγένεια από κάποιο άλλο κράτος-μέλος της ΕΕ και περίπου 900 χιλιάδες επέστρεψαν στο κράτος-μέλος ,στο οποίο είχαν την ιθαγένεια.
Οι τρεις χώρες με τον μεγαλύτερο αριθμό εισερχόμενων μεταναστών ήταν η Γερμανία με 1543 χιλιάδες περίπου ,κάτι που μάλλον φαντάζει φυσιολογικό αν συνυπολογίσει κανείς τις αυξημένες θέσεις εργασίας που μπορεί να παρέχει η χώρα, η Αγγλία με 631 χιλιάδες και η Γαλλία με 363 χιλιάδες. Μόνο στη Βουλγαρία, την Ιρλανδία, την Ελλάδα, την Ισπανία, την Κροατία, την Κύπρο, την Πολωνία, την Πορτογαλία, τη Ρουμανία, τη Λετονία και τη Λιθουανία οι εξερχόμενοι μετανάστες ήταν περισσότεροι από τους εισερχόμενους, πράγμα που δείχνει πως τα περισσότερα κράτη-μέλη της ΕΕ έπρεπε να αντεπεξέλθουν στην αυξημένη αυτή ροή των εισερχόμενων μεταναστών.
Βέβαια αυτά τα στοιχεία δεν αποτυπώνουν με ακρίβεια την πραγματικότητα, καθώς τα περισσότερα προβλήματα προκύπτουν με τους μετανάστες που μεταναστεύουν από τρίτες χώρες .Συγκεκριμένα το 2015 μετανάστευσαν 2,4 εκατομμύρια από τρίτες χώρες ,όπως είδαμε, κάτι που αν και καταρχάς φαίνεται ως ένα μείζων πρόβλημα για την Ένωση ,στην πραγματικότητα όμως αποτελεί μία σημαντική ευκαιρία για τις χώρες της ΕΕ ,αφού οι μετανάστες αυξάνουν κατά πολύ το ενεργό ανθρώπινο δυναμικό , καθώς ,όπως άλλωστε παρουσιάζεται στην έρευνα, οι μετανάστες προς τα κράτη-μέλη της ΕΕ είναι κατά πολύ νεότεροι από τον πληθυσμό που διαμένει ήδη στη χώρα προορισμού τους. Συγκεκριμένα την 1η Ιανουαρίου του 2016 ο Μ.Ο. Ηλικίας του πληθυσμού της ΕΕ ήταν 42,6 έτη , ενώ των μεταναστών ήταν 27,5 έτη. Έτσι παρουσιάζεται παραστατικά η ανάγκη που υπάρχει στην ΕΕ για νέο ανθρώπινο δυναμικό , δηλαδή τους μετανάστες. Παράλληλα, ενδιαφέρον στοιχείο αποτελεί το γεγονός ότι από τους μετανάστες οι περισσότεροι είναι άνδρες (56 % του συνόλου).
Φυσικά δεν λείπουν τα προβλήματα του ρατσισμού, της γραφειοκρατίας και ειδικότερα οι χρονοβόρες διαδικασίες που χρειάζονται για την παροχή ασύλου , που δυσχεραίνουν την διαδικασία ένταξης των μεταναστών και συρρικνώνουν τις ευκαιρίες για ανάπτυξη της οικονομίας.
Συμπεραίνουμε ,λοιπόν, πως αν και οι εισερχόμενοι μετανάστες είναι πολλοί περισσότεροι από τους εξερχόμενους αυτό δεν αποτελεί κατ’ ανάγκη πρόβλημα , αλλά μπορεί με τους κατάλληλους χειρισμούς και κυρίως με τον περιορισμό της γραφειοκρατίας να ενταχθούν ομαλά και να αποτελέσουν τον κινητήριο τροχό της οικονομίας. Άραγε θα ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις του ζητήματος ;