Γράφει ο Σωτήρης Αναστασόπουλος
Καθώς οι ευρωπαϊκές εκλογές του 2024 ολοένα και πλησιάζουν, η παγκόσμια κοινότητα κρατά την ανάσα της, περιμένοντας το αποτέλεσμα που θα μπορούσε ενδεχομένως να διαμορφώσει την περιβαλλοντική τροχιά της ηπείρου για τα επόμενα χρόνια. Οι επερχόμενες ευρωπαϊκές εκλογές έχουν σημαντικό βάρος, όχι μόνο για τους πολιτικούς ηγέτες και τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής, αλλά για κάθε έναν από εμάς που αποκαλεί την Ευρώπη σπίτι του. Με την αυξανόμενη ευαισθητοποίηση σχετικά με την κλιματική αλλαγή, την απώλεια βιοποικιλότητας και τις ανησυχίες για τη βιωσιμότητα, αυτές οι εκλογές έχουν βαθιά σημασία για τον καθορισμό της μελλοντικής πορείας της περιβαλλοντικής πολιτικής εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ). Στο πλαίσιο των αυξανόμενων οικολογικών προκλήσεων και της αυξανόμενης δημόσιας απαίτησης για αποφασιστική δράση, η παρούσα ανάλυση επιχειρεί να διερευνήσει και να αξιολογήσει τον πιθανό αντίκτυπο των επικείμενων εκλογών στις περιβαλλοντικές πολιτικές σε ολόκληρο το ευρωπαϊκό τοπίο, συμπεριλαμβανομένων πρωτοβουλιών ορόσημων όπως η Πράσινη Συμφωνία και το Ευρωπαϊκό Σύμφωνο για το Κλίμα. Από τις πρωτοβουλίες για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας έως τις προσπάθειες διατήρησης της βιοποικιλότητας, οι αποφάσεις που ελήφθησαν κατά τη διάρκεια αυτής της εκλογικής περιόδου αναμένεται να αντηχήσουν σε ολόκληρη την περιοχή, επηρεάζοντας τις περιβαλλοντικές ατζέντες, τη νομοθεσία και τις διεθνείς δεσμεύσεις. Αυτή η αξιολόγηση επιδιώκει να εμβαθύνει στις περιπλοκές της εκλογικής διαδικασίας, να εξετάσει εξονυχιστικά τις πλατφόρμες των βασικών υποψηφίων και να προβλέψει τις επιπτώσεις των εκλογικών αποτελεσμάτων στην περιβαλλοντική ατζέντα της ηπείρου.
Η πιθανή άνοδος συντηρητικών και δεξιών παρατάξεων, θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο τις, μέχρι στιγμής, προσπάθειες των κρατών μελών να πετύχουν τους στόχους τους και να εκπληρώσουν τα εγχώρια σχέδιά τους για την ενέργεια και το κλίμα. Τα συγκεκριμένα κόμματα, που αναμένεται να κερδίσουν έδαφος σύμφωνα με πρόσφατες δημοσκοπήσεις, διατηρούν επιφυλάξεις σχετικά με την αποτελεσματικότητα της Πράσινης Συμφωνίας και του Ευρωπαϊκού Συμφώνου για το Κλίμα. Σε αυτό το περίπλοκο τοπίο, όπου μπορεί να ευδοκιμήσει ο σκεπτικισμός απέναντι στις περιβαλλοντικές πρωτοβουλίες, καθίσταται υψίστης σημασίας για την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να εξασφαλίσει επαρκή χρηματοδοτική στήριξη τόσο από τον δημόσιο όσο και από τον ιδιωτικό τομέα για την κάλυψη των επενδυτικών απαιτήσεων της Ευρώπης για την οικολογική μετάβαση. Επιπλέον, η Επιτροπή πρέπει να αντιμετωπίσει άμεσα και αποτελεσματικά κάθε περίπτωση οπισθοδρόμησης κρατών μελών όσον αφορά τις δεσμεύσεις τους, διασφαλίζοντας την ακεραιότητα και τη δυναμική του περιβαλλοντικού θεματολογίου της ΕΕ. Αυτό συνεπάγεται όχι μόνο την παρακολούθηση της συμμόρφωσης, αλλά και την προώθηση του διαλόγου και της συνεργασίας μεταξύ των κρατών μελών για την υπέρβαση πιθανών εμποδίων και την πρόοδο προς ένα βιώσιμο μέλλον (Kevin Cunningham et al., 2024).
Συνεπώς, η ανάσχεση της πολιτικοποίησης της κλιματικής αλλαγής είναι επιτακτική. Λαϊκιστικές και ακροδεξιές ομάδες σε όλη την Ευρώπη προσπάθησαν να εκμεταλλευτούν την πολιτική για το κλίμα για τους δικούς τους σκοπούς, εκμεταλλευόμενες τις διαμαρτυρίες των αγροτών κατά των περιβαλλοντικών κανονισμών και τις ανησυχίες του κοινού σχετικά με τη μετάβαση μακριά από τα συστήματα θέρμανσης φυσικού αερίου. Αν και η Ευρώπη έχει αποφύγει τους έντονους «πολέμους για την κλιματική κουλτούρα» που παρατηρούνται στις Ηνωμένες Πολιτείες, το ενδεχόμενο σημαντικών εκλογικών κερδών από τα δεξιά κόμματα στις εκλογές της ΕΕ υπογραμμίζει την ανάγκη για μια πιο ισχυρή απάντηση από την Επιτροπή κατά της παραπληροφόρησης για το κλίμα. Αυτό συνεπάγεται την επινόηση πιο ευρηματικών τακτικών επικοινωνίας για το κλίμα που εμπλέκουν διάφορες δημογραφικές ομάδες, ιδιαίτερα τη νεολαία, τις αγροτικές κοινότητες και τα άτομα που στερούνται ακαδημαϊκής εκπαίδευσης (Abdullah, 2024).
Η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης (EBRD) έχει παρατηρήσει μεγαλύτερο επίπεδο σκεπτικισμού απέναντι στην κλιματική αλλαγή και την πράσινη μετάβαση σε πολλά κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε σύγκριση με γειτονικές χώρες, όπως αποκάλυψε η έρευνά της για την έκθεση μετάβασης 2023/2024. Αυτός ο σκεπτικισμός είναι ιδιαίτερα διαδεδομένος σε ορισμένες χώρες μέλη της ΕΕ της Ανατολικής Ευρώπης, όπου οι σκεπτικιστές αποτελούν σημαντικό μέρος του πληθυσμού (EBDR, 2023). Η τάση αυτή αναμένεται να αξιοποιηθεί από τα συντηρητικά και ακροδεξιά κόμματα στις επερχόμενες κοινοβουλευτικές εκλογές της ΕΕ τον Ιούνιο.
Η επικεφαλής οικονομολόγος της EBRD, Javorcik, πρότεινε ότι η αντίληψη των μακρινών πράσινων πολιτικών στους γείτονες της ΕΕ έρχεται σε αντίθεση με τους πιο απτούς συμβιβασμούς που βιώνουν οι πολίτες σε πολλές χώρες της ΕΕ. Επιπλέον, η πρόσφατη αύξηση του ενεργειακού κόστους, που προκλήθηκε από διαταραχές στον εφοδιασμό φυσικού αερίου από τη Μόσχα μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία το 2022, έχει αυξήσει την ευαισθητοποίηση των καταναλωτών της ΕΕ σχετικά με την ανάγκη υψηλότερων τιμών ενέργειας για ένα πιο πράσινο μέλλον. Η Javorcik τόνισε τη σημασία της ευρείας στήριξης των μεταρρυθμίσεων, εφιστώντας την προσοχή στην ανάγκη λήψης μέτρων για την αντιμετώπιση των ανησυχιών όσων επηρεάζονται δυσμενώς από τη μετάβαση. Σε αντίθετη περίπτωση, προειδοποίησε, πως θα μπορούσε να προκύψει αντίδραση παρόμοια με εκείνη που παρατηρήθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες ως απάντηση στην παγκοσμιοποίηση. Σε αυτή την περίπτωση οι ηττημένοι δεν αποζημιώθηκαν επαρκώς, υπογραμμίζοντας την ανάγκη ενός ισχυρού δικτύου ασφαλείας κοινωνικής πρόνοιας για τον μετριασμό πιθανών παραπόνων.
Παρεμπιπτόντως, αναφορικά με τις ΗΠΑ, αξίζει να σημειωθεί πως πέραν της διαφαινόμενης ανόδου κομμάτων με σκεπτικιστική αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής στις ευρωπαϊκές εκλογές και με την πιθανότητα επανεκλογής του Donald Trump το 2024, ο κλιματικός κίνδυνος αυξάνεται κατακόρυφα. Ο Trump έχει ήδη προκαλέσει αίσθηση με τις δηλώσεις του περί της εκ νέου απόσυρσης των ΗΠΑ από τη συμφωνία του Παρισιού. Αυτή η κίνηση όχι μόνο θα υπονομεύσει τις διεθνείς προσπάθειες για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, αλλά και θα απομονώσει τις ΗΠΑ από τις παγκόσμιες πρωτοβουλίες δράσης για το κλίμα. Επιπλέον, η δέσμευση του Trump να επιδιώξει επιθετικά την εξόρυξη ορυκτών καυσίμων μέσω πρωτοβουλιών όπως το “drill baby drill” αποτελεί άμεση απειλή για τις προσπάθειες που αποσκοπούν στη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και τη μετάβαση προς ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Επιπλέον, η πρόθεσή του να καταργήσει τον νόμο για τη μείωση του πληθωρισμού θα μπορούσε ενδεχομένως να διαλύσει κρίσιμους περιβαλλοντικούς κανονισμούς και διασφαλίσεις, επιδεινώνοντας περαιτέρω τις περιβαλλοντικές προκλήσεις που αντιμετωπίζουν ήδη οι ΗΠΑ (Schonhardt, 2024). Εν ολίγοις, μια επανεκλογή του Trump το 2024 πιθανότατα θα οδηγήσει σε οπισθοδρομικές πολιτικές για το κλίμα, εμποδίζοντας την πρόοδο προς τον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής και την προστασία του πλανήτη για τις μελλοντικές γενιές.
Επιστρέφοντας στην Ευρωπαϊκή πραγματικότητα, η πιο πρόσφατη εξέλιξη αφορά το νόμο για την αποκατάσταση της φύσης. Την Τρίτη 27 Φεβρουαρίου 2024, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε τον νόμο παρά τις όποιες αντιθέσεις (Liboreiro, 2024). Η απόφαση ελήφθη εν μέσω διαμαρτυριών αγροτών με στόχο την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία, ένα πρωταρχικό αντικείμενο κριτικής. Ο νόμος αποσκοπεί στην αποκατάσταση τουλάχιστον του 20% των χερσαίων και θαλάσσιων περιοχών της ΕΕ έως το 2030 και όλων των υποβαθμισμένων οικοσυστημάτων έως το 2050 (European Parliament, 2024). Θέτει υποχρεώσεις και στόχους σε διάφορους τομείς, συμπεριλαμβανομένης της γεωργίας, της επικονίασης, των ποταμών, των δασών και των αστικών περιοχών, για την αντιμετώπιση των περιβαλλοντικών ζημιών που προκαλούνται από την κλιματική αλλαγή και την ανθρώπινη δραστηριότητα. Παρά το γεγονός ότι αντιμετώπισε έντονη κριτική, ιδιαίτερα από το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (ΕΛΚ), τη μεγαλύτερη παράταξη του Κοινοβουλίου, ο νόμος επέζησε. Οι διαμαρτυρίες των αγροτών τον Ιανουάριο αναζωπύρωσαν τις αντιδράσεις κατά της Πράσινης Συμφωνίας, με τον γεωργικό τομέα να επικαλείται υπερβολικό γραφειοκρατικό βάρος λόγω περιβαλλοντικών κανονισμών. Η επιβίωση του νόμου παρέχει μια προσωρινή αναστολή για την Πράσινη Συμφωνία, η οποία αντιμετωπίζει αυξανόμενη πίεση από δεξιά και φιλελεύθερα κόμματα, γεωργικές και βιομηχανικές ενώσεις. Νωρίτερα κατά τον Φεβρουάριο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή απέσυρε ένα αμφιλεγόμενο νομοσχέδιο που αποσκοπούσε στη μείωση κατά το ήμισυ της χρήσης φυτοφαρμάκων και των κινδύνων έως το 2030 (Liboreiro, 2024).
Η Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία, η οποία δρομολογήθηκε τον Δεκέμβριο του 2019 υπό την ηγεσία της προέδρου Ursula von der Leyen, αποτελεί σημαντικό επίτευγμα για την απερχόμενη Επιτροπή και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (Mattia Bonfanti et al., 2024). Στόχος της είναι να κατευθύνει την ΕΕ προς τους φιλόδοξους στόχους της για το κλίμα, συμπεριλαμβανομένης της μείωσης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου κατά 55 % έως το 2030 και της επίτευξης μηδενικών εκπομπών έως το 2050 (Frassoni, 2024). Παρά τις προκλήσεις όπως η πανδημία COVID-19 και τις γεωπολιτικές εντάσεις, οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής της ΕΕ παρέμειναν προσηλωμένοι σε αυτό το θεματολόγιο. Έχουν μετατρέψει τις κρίσεις σε ευκαιρίες, δίνοντας προτεραιότητα στην πράσινη και ψηφιακή καινοτομία στις προσπάθειες ανάκαμψης μετά την πανδημία και μειώνοντας την εξάρτηση από τις ρωσικές εισαγωγές ενέργειας για την ενίσχυση της εγχώριας παραγωγής ανανεώσιμης ενέργειας και της ενεργειακής ασφάλειας. Ωστόσο, η επόμενη ηγεσία της ΕΕ πρέπει τώρα να επικεντρωθεί στη μετατροπή της νομοθεσίας σε δράση, ιδίως για την επίτευξη του κλιματικού στόχου για το 2030. Αυτό το καθήκον απαιτεί συνεργασία μεταξύ των κυβερνήσεων των κρατών μελών και της βιομηχανίας, οι οποίες αντιμετωπίζουν πιέσεις που κυμαίνονται από την ικανοποίηση των αιτημάτων των πολιτών έως τον ανταγωνισμό με παγκόσμιους παίκτες που λειτουργούν υπό λιγότερο αυστηρούς κανονισμούς και χαμηλότερες τιμές ενέργειας.
Εν μέσω της παγκόσμιας επιτακτικής ανάγκης για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, η Ευρώπη καλείται να αναλάβει διεθνή ηγετικό ρόλο. Οι αποφάσεις που λαμβάνονται από τους Ευρωπαίους ηγέτες έχουν βαθιές επιπτώσεις, υπερβαίνοντας τα ηπειρωτικά σύνορα για να αντηχήσουν σε ολόκληρο τον κόσμο. Η Ευρώπη έχει τη δυνατότητα να δώσει το παράδειγμα, εμπνέοντας τα έθνη σε όλο τον κόσμο να μιμηθούν τη δέσμευσή της για βιωσιμότητα και περιβαλλοντική διαχείριση. Αντίθετα, ο δισταγμός και η στασιμότητα θα αποτρέψουν την Ευρώπη να εκμεταλλευτεί αυτή τη μοναδική ευκαιρία και θα επιτρέψουν στην αδράνεια να υπαγορεύσει την τροχιά του συλλογικού μας μέλλοντος. Καθώς η Ευρώπη διανύει αυτή την κρίσιμη καμπή, το αποτέλεσμα των Ευρωπαϊκών Εκλογών όχι μόνο διαμορφώνει το πεπρωμένο της ηπείρου, αλλά έχει βαθιά απήχηση στην παγκόσμια σκηνή. Επιπλέον, με την προοπτική μιας πιθανής επανεκλογής του Trump να διαφαίνεται, η αντίθεση στις προσεγγίσεις για τη δράση για το κλίμα γίνεται ακόμη πιο έντονη (Mallapaty et al., 2024). Η συνέχιση της πολιτικής του Trump απειλεί να υπονομεύσει τις διεθνείς προσπάθειες για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, υπογραμμίζοντας την επείγουσα ανάγκη για την Ευρώπη να επιβεβαιώσει την ηγεσία και την επιρροή της στην παγκόσμια σκηνή.
Συμπερασματικά, οι επερχόμενες ευρωπαϊκές εκλογές του 2024 αποτελούν κρίσιμη καμπή για τη διαμόρφωση της περιβαλλοντικής τροχιάς της ηπείρου. Με πρωτοβουλίες όπως η Πράσινη Συμφωνία να διακυβεύονται, αυτές οι εκλογές έχουν τη δυνατότητα να επηρεάσουν σημαντικά την προσέγγιση της Ευρώπης για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, της απώλειας βιοποικιλότητας και των ανησυχιών για τη βιωσιμότητα. Τα αποτελέσματα θα έχουν αντίκτυπο όχι μόνο στην Ευρώπη αλλά και παγκοσμίως, επηρεάζοντας τις περιβαλλοντικές πολιτικές, τη νομοθεσία και τις διεθνείς δεσμεύσεις. Είναι επιτακτική ανάγκη η Ευρώπη να παραμείνει σταθερή στη δέσμευσή της για περιβαλλοντική ηγεσία, αξιοποιώντας τις εκλογές ως ευκαιρία για να ενισχύσει τη θέση της ως πρωταθλητή της βιωσιμότητας στην παγκόσμια σκηνή.
Παρά τα βήματα που έχουν γίνει στην περιβαλλοντική πολιτική, η άνοδος των συντηρητικών παρατάξεων αποτελεί μια αξιοσημείωτη πρόκληση. Με σκεπτικισμό απέναντι σε πρωτοβουλίες όπως η Πράσινη Συμφωνία, υπάρχει κίνδυνος οπισθοδρόμησης όσον αφορά την πρόοδο που έχει ήδη επιτευχθεί. Είναι ζωτικής σημασίας για την Ευρώπη να αντιμετωπίσει αυτόν τον σκεπτικισμό κατά μέτωπο, καταπολεμώντας την παραπληροφόρηση για το κλίμα και διασφαλίζοντας ότι οι περιβαλλοντικές προτεραιότητες παραμένουν στην πρώτη γραμμή του πολιτικού διαλόγου. Επιπλέον, οι προσπάθειες για τη συμμετοχή διαφορετικών δημογραφικών στοιχείων, ιδίως των νέων και των αγροτικών κοινοτήτων, θα συμβάλουν καθοριστικά στην προώθηση ευρείας στήριξης περιβαλλοντικών πρωτοβουλιών και στην υπέρβαση των αντιδράσεων.
Τέλος, καθώς η Ευρώπη παλεύει με τον ευρωσκεπτικισμό στο εσωτερικό της, μια Fπιθανή επανεκλογή του Trump το 2024 προσθέτει ένα άλλο επίπεδο πολυπλοκότητας στο παγκόσμιο περιβαλλοντικό τοπίο. Οι πολιτικές των Ηνωμένων Πολιτειών, ενός σημαντικού παγκόσμιου παίκτη, έχουν σημαντικές επιπτώσεις στις διεθνείς προσπάθειες για το κλίμα. Ενόψει της πιθανής οπισθοδρόμησης, η Ευρώπη πρέπει να παραμείνει σταθερή στη δέσμευσή της για περιβαλλοντική διαχείριση, υποστηρίζοντας τη συνεχή παγκόσμια συνεργασία και συλλογική δράση για την αντιμετώπιση των πιεστικών προκλήσεων της κλιματικής αλλαγής. Καθώς η Ευρώπη διανύει αυτές τις κρίσιμες εκλογές και το ευρύτερο παγκόσμιο πλαίσιο, οι αποφάσεις που θα ληφθούν θα διαμορφώσουν το μέλλον της περιβαλλοντικής πολιτικής και των προσπαθειών βιωσιμότητας για τις επόμενες γενιές. Οι ψηφοφόροι έχουν τη δύναμη να απαιτήσουν αλλαγή, να καταστήσουν τους εκλεγμένους αντιπροσώπους τους υπόλογους και να διαμορφώσουν το μέλλον που θέλουν να δουν. Ο πλανήτης δεν είναι απλώς ένα δώρο από το παρελθόν. Είναι ένα δάνειο από το μέλλον που πρέπει να αποπληρωθεί με τόκο.
Βιβλιογραφία:
Abdullah H. (2024). What’s at stake in the EU elections: climate on the ballot. German Marshall Fund of the United States. Διαθέσιμο σε: https://www.gmfus.org/news/whats-stake-eu-elections-climate-ballot
Abnett, K. (2024). Opinion polls signal EU election result could hamper climate action – research. Reuters. https://www.reuters.com/world/europe/opinion-polls-signal-eu-election-result-could-hamper-climate-action-research-2024-01-23/
Baram, M. (2024). Record heat, rising sea levels: the stakes for the climate couldn’t be higher in 2024 elections. Yale Climate Connections. Διαθέσιμο σε: https://yaleclimateconnections.org/2024/03/record-heat-rising-sea-levels-the-stakes-for-the-climate-couldnt-be-higher-in-2024-elections/
Blenkinsop P. (2024). Green scepticism greater in EU than in neighbours, EBRD finds. Reuters. Διαθέσμιο σε: https://www.reuters.com/world/europe/green-scepticism-greater-eu-than-neighbours-ebrd-finds-2024-03-05/
Bonfanti M. and Chiocchetti I. (2024). A vision for delivering the European Green Deal in the new EU policy cycle. Heinrich Böll Stiftung. Διαθέσιμο σε: https://eu.boell.org/en/2024/02/06/european-green-deal-new-eu-policy-cycle
Cunningham K., Hix S., Dennison S., Learmonth I. (2024). A sharp right turn: A forecast for the 2024 European Parliament elections. European Council on Foreign Relations. Διαθέσιμο σε: https://ecfr.eu/publication/a-sharp-right-turn-a-forecast-for-the-2024-european-parliament-elections/
European Parliament (2024) Press release: Nature restoration: Parliament adopts law to restore 20% of EU’s land and sea. Διαθέσιμο σε: https://www.europarl.europa.eu/news/en/press-room/20240223IPR18078/nature-restoration-parliament-adopts-law-to-restore-20-of-eu-s-land-and-sea
Frassoni, M. (2024). EU elections 2024 spotlight: Is the European Green Deal in danger? Teneo. https://www.teneo.com/insights/articles/eu-elections-2024-spotlight-is-the-european-green-deal-in-danger/
International Union for Conservation of Nature (2024) The Nature Restoration Law passes to restore 20% of Europe’s degraded land and sea. Διαθέσιμο σε: https://www.iucn.org/news/202403/nature-restoration-law-passes-restore-20-europes-degraded-land-and-sea-0
Julian Wettengel (2024). Climate in the 2024 EU elections and the making of the bloc’s next leadership. Clean Energy Wire. Διαθέσιμο σε: https://www.cleanenergywire.org/factsheets/covering-climate-2024-eu-elections-and-making-blocs-next-leadership#four
Liboreiro, J. (2024). Von der Leyen withdraws contentious pesticide law amid right-wing backlash and farmer protests. Euronews. Διαθέσιμο σε: https://www.euronews.com/my-europe/2024/02/06/von-der-leyen-announces-withdrawal-of-contentious-pesticide-law-the-first-defeat-of-the-gr
Liboreiro, J. (2024). Everything you need to know: Your guide to the 2024 European elections. Euronews. Διαθέσιμο σε: https://www.euronews.com/my-europe/2024/03/01/when-who-and-how-your-practical-guide-to-the-2024-european-elections
Liboreiro, J. (2024, February 27). MEPs approve Nature Restoration Law amid right-wing opposition and farmer protests. Euronews. https://www.euronews.com/my-europe/2024/02/27/meps-approve-nature-restoration-law-amid-right-wing-backlash-and-farmer-protests
Majumdar, R. (2024, January 25). Right-wing parties forecast for gains in 2024 EU elections. dw.com. https://www.dw.com/en/right-wing-parties-forecast-for-gains-in-2024-eu-elections/a-68078383
Mallapaty, S., Tollefson, J., Wong, C., Wild, P. S., & Gaind, N. (2024). How five crucial elections in 2024 could shape climate action for decades. Διαθέσιμο σε: https://doi.org/10.1038/d41586-024-00642-3
Schonhardt, S. (2024). 5 elections worldwide that could threaten climate action. E&E News by POLITICO. Διαθέσιμο σε: https://www.eenews.net/articles/5-elections-worldwide-that-could-threaten-climate-action/
Πηγές εικόνων:
Iglhaut C. (2020). EU Green Deal – questions and answers. Deutschland.de. Διαθέσιμο σε: https://www.deutschland.de/en/topic/politics/eu-green-deal-questions-and-answers-climate-change-environmental-protection
Abnett K. (2024). Opinion polls signal EU election result could hamper climate action – research. Reuters. Διαθέσιμο σε: https://www.reuters.com/world/europe/opinion-polls-signal-eu-election-result-could-hamper-climate-action-research-2024-01-23/