Πριν από μια εβδομάδα περίπου , στις 23 Ιουνίου , έλαβε χώρα στο Ηνωμένο Βασίλειο το πολυαναμενόμενο δημοψήφισμα που είχε ζητήσει ο πρωθυπουργός David Cameron σχετικά με την παραμονή ή όχι στην οικογένεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης . Η απάντηση που πλέον αποτελεί γεγονός ήταν «Όχι» ή πιο εύστοχα όπως συνηθίζεται «Brexit»  η οποία ήταν το εναρκτήριο λάκτισμα για μια σειρά γεγονότων που αλλάζουν κατά πολύ μεγάλο βαθμό τα μέχρι σήμερα δεδομένα τόσο για τους Βρετανούς όσο και για την Ευρωπαϊκή Ένωση ως σύνολο.

 
Ήδη από την επόμενη ημέρα μετά το δημοψήφισμα οι περισσότεροι Βρετανοί φάνηκαν  να μετανιώνουν την απόφαση που πήραν ενώ οι πρωτεργάτες της αντι-Ευρωπαϊκής πτέρυγας Nigel Farage και Boris Johnson φάνηκαν να παίρνουν πίσω και μάλιστα απροκάλυπτα  τις υποσχέσεις που είχαν δώσει μόλις μέχρι πριν από 24 ώρες . Από την άλλη πλευρά η Ευρωπαϊκή Ένωση επέλεξε να αναλάβει μια σκληρή στάση –  ίσως λίγο παραπάνω απ όσο χρειάζεται – για να αντιμετωπίσει το Brexit . Θεωρώ όμως πως ένα από τα σημαντικότερα ζητήματα που έχουν ανέλθει στην επιφάνεια είναι η διάσπαση που αντιμετωπίζει το Ηνωμένο Βασίλειο μετά από τα αποτελέσματα του δημοψηφίσματος .  Η Σκωτία από τη μια και η  Ιρλανδία από την άλλη εξέφρασαν σχεδόν ομόφωνα την επιθυμία τους να αποσπαστούν από το Ηνωμένο Βασίλειο ώστε να γίνουν ανεξάρτητα κράτη και να μπορέσουν να παραμείνουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση . Ειδικά για τη Σκωτία που στο δημοψήφισμα είχε το μεγαλύτερο ποσοστό υπέρ της παραμονής στην Ε.Ε. 62% , η επιθυμία για απόσχιση από το Η.Β. χαρακτηρίζεται ως μάλλον απρόσμενη αφού περίπου πριν από 2 χρόνια διεξήχθη δημοψήφισμα σχετικά με την παραμονή της ή όχι στο Ηνωμένο Βασίλειο , το αποτέλεσμα του οποίου ήταν 55% υπέρ της . 

Παρόλα αυτά πριν από λίγες ημέρες στη συνεδρίαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ο εκπρόσωπος του Σκωτικού Εθνικού Κόμματος (SNP) Alyn Smith δήλωσε ευθέως πως η Σκωτία θέλει να παραμείνει στην Ευρωπαϊκή Ένωση πάση θυσία , χαρακτηριστικά δήλωσε : “Scotland did not let you down , please  I beg you chers collègues , do not let us down now “ .  Από την άλλη πλευρά η Ιρλανδία με 56% υπέρ της παραμονής στην Ε.Ε.  ζητά δημοψήφισμα για την απόσχιση της από το Ηνωμένο Βασίλειο και την παραμονή της στην οικογένεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης  .  Όμως αυτό που κάνει περισσότερη αίσθηση τις τελευταίες ημέρες είναι η αναταραχή που έχει προκληθεί στο Λονδίνο – στο οποίο μάλιστα το αποτέλεσμα ήταν 62 % υπέρ – σχετικά με το τελική απόφαση της εξόδου . Οι κάτοικοι του Λονδίνου πραγματοποιούν σειρά διαδηλώσεις προκειμένου να διαμαρτυρηθούν και μάλιστα έχει ξεκινήσει μια διαδικασία συγκέντρωσης υπογραφών προκειμένου να μετατραπεί το Λονδίνο σε ανεξάρτητο κρατίδιο ούτως ώστε να παραμείνει στην Ευρωπαϊκή Ένωση και όχι στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Όλα αυτά τα γεγονότα κάνουν κάποιον να αναρωτιέται για το πόσο ακόμα θα παραμείνει ενωμένο τελικά αυτό το “Ηνωμένο” Βασίλειο .  Παρά τις πολιτικές αερολογίες των υποστηρικτών του Brexit που θεωρούν ότι βρίσκονται στην περίοδο της ανεξαρτησίας και πως η απέραντη αυτοκρατορία της Μεγάλης Βρετανίας θα λάμψει ξανά μετά την έξοδο της από την Ε.Ε. , αξίζει να παρατηρηθεί η ρεαλιστική πλευρά που δεν είναι άλλη από μια ολική διάσπαση σε οικονομικό , κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο . Οι αποδείξεις βρίσκονται στις αποφάσεις των προαναφερθέντων κρατών , στην άνοδο των κρουσμάτων βίας και φυσικά στην πολύ αρνητική εικόνα που έχει πλέον το Ηνωμένο Βασίλειο στο Ευρωπαϊκό Σύνολο και όχι μόνο .  Η «Μεγάλη» Βρετανία κινδυνεύει να συρρικνωθεί γεωγραφικά και όχι μόνο με αποτέλεσμα  να μείνει μια Αγγλία μόνη και απομονωμένη , χωρίς συμμάχους και φίλους – παρά μόνο τα ακροδεξιά στοιχεία μιας εκείνα στηρίζουν ανοιχτά την απόφαση της – προσπαθώντας να φέρει εις πέρας τα χιλιάδες προβλήματα που ήδη φαίνονται αλλά και αυτά που θα εμφανιστούν λίαν συντόμως .- 

Χάρης Λιβανός