Τον τελευταίο καιρό πολλά ακούγονται για τις γερμανικές εκλογές. Η αλήθεια είναι πως δικαίως ακούγονται πολλά, διότι όπως θα διαπιστωθεί στην συνέχεια, το αποτέλεσμα και το πέρας των γερμανικών εκλογών χρίζουν πολύ μεγαλύτερης σημασίας από αυτήν που μπορεί να αντιληφθεί ένας απλός πολίτης.
Για να κατανοήσουμε την σπουδαιότητα πρώτα χρειάζεται να δούμε με μία γρήγορη ματιά ποια είναι η θέση της Γερμανίας στην Ευρώπη. Έχει χαρακτηριστεί πολλάκις πως το γερμανικό έθνος είναι ο «bigman on the campus» της Ευρώπης. Ο λόγος οφθαλμοφανές. Η Γερμανία αποτελεί την ισχυρότερη οικονομία του ευρωπαϊκού χώρου και μία εκ των μεγαλυτέρων παγκοσμίως. Αναφορικά με τους διεθνείς θεσμούς η Γερμανία και η εκάστοτε Καγκελαρία διαδραματίζει – μαζί με την Γαλλία – πρωταρχικό-αρχηγικό ρόλο στην άσκηση της κοινοτικής ευρωπαϊκής πολιτικής, ενώ η Μέρκελ αποτελεί την τελευταία αρχηγό κράτους που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως η «τελευταία των μεγάλων», καθώς αποτελεί την μοναδική πολιτικό στην Ευρώπη με 12 χρόνια πρωθυπουργίας.
Η σπουδαιότητα των εκλογών δεν έγκειται μονάχα στην εξέχουσα θέση της Γερμανίας, αλλά και στην ευρωπαϊκά-διεθνή ζητήματα που έχουν ανακύψει τα τελευταία χρόνια. Η Ευρώπη πρέπει να βρεί λύσεις για την: α) αποτροπή πτώσης δικαίου και μείωση της δημοκρατίας στην Ουγγαρία και την Πολωνία, β) αβεβαιότητα στις σχέσεις μεταξύ Βρετανίας – Ευρώπης, γ) το μεταναστευτικό – προσφυγικό πρόβλημα , δ) για την τρομοκρατία και για τα πεπραγμένα στην μετά Brexit εποχή που δημιουργεί ένα κενό στην ευρωπαϊκή ασφάλεια (η Μέρκελ έχει τάξει την πρόσληψη αστυνομικών στις μέρες μετά την ενδεχόμενη εκλογή της και δημιουργίας κυβέρνησης), ε) αποτροπή του ρωσικού σιωπηλού ρεβανσισμού που αναβιώνει στην εποχή του Vladimir Putin, στ) τον ανταγωνισμό που δημιουργείται μεταξύ Ευρώπης και Αμερικής υπο την προεδρεία Τραμπ , ενώ τέλος ζ) η ευρωπαϊκή ανάκαμψη οφείλει να σταθεροποιηθεί. Για να επιτευχθεί η επίλυση των παραπάνω ζητημάτων , η Ευρώπη θα πρέπει να επιτύχει ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις. Και ο μόνος τρόπος για να γίνει αυτό είναι για εκείνους στην Ευρώπη, που εξακολουθούν να υποστηρίζουν τη φιλελεύθερη δημοκρατία, να ενώσουν τις δυνάμεις τους.
Μία άλλη σημαντική επίπτωση που ενδέχεται να έχει το αποτέλεσμα των γερμανικών εκλογών είναι μια ευκαιρία για μια νέα αρχή. Ο τερματισμός του “μεγάλου συνασπισμού” του CDU-SPD θα μπορούσε να σημάνει το τέλος της πολιτικής στασιμότητας όχι μόνο στη Γερμανία, αλλά και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Παράλληλα θα αναδειχθούν και θα ισχυροποιηθούν και άλλοι πολιτικοί σχηματισμοί που θα φέρουν νέες ιδέες στον ευρωπαϊκό προσκήνιο. Για παράδειγμα το FDPσυμμερίζεται την άποψη του Emmanuel Macron για την δημιουργία ενός ευρωπαϊκού FBI , μία άποψη καθόλου αβάσιμη μετά το Brexit σε ένα timing που Γερμανία και Γαλλία ενθυμούμενοι τα τρομοκρατικά χτυπήματα θα μπορούσαν να στηρίξουν δυναμικά και έμπρακτα το προαναφερθέν εγχείρημα.
Από την άλλη μεριά ο δεύτερος ισχυρότερος ευρωπαϊκός παίχτης , η Γαλλία δείχνει να ανησυχεί ιδιαίτερα για το αποτέλεσμα των εκλογών, καθώς ο νέος πρόεδρος της Γαλλίας Macronδείχνει να έχει στηρίξει την αναβίωση του γαλλικού status στο εγχείρημα για μια νέα Ευρώπη. Εγχείρημα το οποίο δείχνει να στηρίζει στις σχέσεις του με την Μέρκελ και την Γερμανία. Και εδώ ανακύπτουν σοβαρά ερωτήματα. Ποιος θα αντικαταστήσει την αρχηγό-πρωτοπόρο Μέρκελ στο ζήτημα του Τράμπ και της Βρετανίας , όταν όλοι οι μεγάλοι της Ευρώπης εκλείπουν πλην της Μέρκελ ? Ο Macron χρειάζεται τη Γερμανία, προκειμένου να επιτύχει, τουλάχιστον να δημιουργήσει, την εντύπωση ότι μπορεί να μετατρέψει τη Γαλλία σε ευρωπαϊκή εξουσία. Η Γερμανία χρειάζεται τη Γαλλία να μετριάσει τις ηπειρωτικές αντιλήψεις ότι έχει γίνει υπερβολικά αυταρχική και ενεργεί εγωιστικά.
Ένα άλλο σημείο που προβληματίζει είναι οι αντίθετες απόψεις μεταξύ της πολιτικής Μέρκελ – Μάρτιν Σούλτς. Ο Σουλτς πραγματεύεται τις Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης, ενώ η Μέρκελ θεωρεί πως είναι σημαντικό να λυθούν τα πιο άμεσα προβλήματα όπως είναι αυτό της μετανάστευσης, της οικονομικής ανάπτυξης και της μετανάστευσης και του κενού ασφαλείας στην Ευρώπη μετά την αποχώρηση της Βρετανίας και κατεπέκταση την τρομοκρατία.
Συμπερασματικά καταλήγει κανείς πως μία πιθανή συνεργασία μεταξύ CDU–SPD μοιάζει απίθανη. Αλλά για να διατηρήσουμε τα πράγματα σε προοπτική ας μη ξεχνάμε πως η Γερμανία παραμένει μια ισχυρή δημοκρατία. Η οικονομία της ακμάζει. Η αγκυροβόληση της χώρας στην ΕΕ δεν αμφισβητείται. Τα κυριότερα πολιτικά κόμματα συμφωνούν στην ανάγκη διατήρησης του ευρωπαϊκού σχεδίου, το οποίο, όπως είπε ο Konrad Adenauer στη δεκαετία του 1950, θα είναι ο δρόμος για την αποκατάσταση της Γερμανίας και την ευημερία της. Η Μέρκελ δήλωσε επανειλημμένα αυτό το έτος: “German can do well only if Europe doe
s well“. Επομένως το τέλος των εκλογών θα δύναται να θέση σε λειτουργία τον μοχλό επίλυσης των τόσων προβλημάτων , που δείχνει να αντιμετωπίζει η Ευρώπη.
s well“. Επομένως το τέλος των εκλογών θα δύναται να θέση σε λειτουργία τον μοχλό επίλυσης των τόσων προβλημάτων , που δείχνει να αντιμετωπίζει η Ευρώπη.
Πηγές: